گل کو ...

گل کو می آید می دانم/با همه خیرگی باد که می اندازد پنجه در دامانش رو ی باریکه ی راه ویران...

گل کو ...

گل کو می آید می دانم/با همه خیرگی باد که می اندازد پنجه در دامانش رو ی باریکه ی راه ویران...

شعر واره ها

دیدی چه ساده بود؟ 

بعد آن همه سال 

بعد ان همه برف 

بعد آن همه که دیده به راه مانده بود و هیچش اما از در نمی آمد 

دیدی چه ساده بود؟ 

انگار فقط یک لحظه... 

نفس فرو رفته بر نیامد و   

                                دوباره دنیا بارانی شد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد